من درکشوری زندگی میکنم که دویدن سهم کسانی است که هرگز نمی رسند ورسیدن سهم کسانی که هزگز نمی دوند...ارزش مردگانش چندین برابرزندگانش است...درسرزمین من مردمانش بانفرت بیشتری به بوسیدن دوعاشق نگاه می کنند تاصحنه ی اعدام یک انسان... درسرزمین من...